Choroba występująca u psów i kotów związana z zaburzeniami przemiany materii, których skutkiem jest wytrącanie się osadu i kamieni w pęcherzu moczowym lub cewce. Czynnikiem spowalniającym proces tworzenia kamieni jest dobór karmy. W diagnostyce różnicowej wykonujemy zdjęcia rtg i/lub usg.

Na zdjęciu rtg widzimy dużych rozmiarów kamienie w pęcherzu moczowym.

Na zdjęciu kolejnym widzimy śród operacyjnie usuwanie kamieni z pęcherza. Kamienie są wysyłane do laboratorium w celu określenia
ich składu i doboru karmy.

Prezentujemy przypadek dużego psa, mieszańca, potrąconego przez samochód. Pies nie obciążał kończyny, chodził niechętnie. Silna bolesność przy dotykaniu okolicy stawu biodrowego prawego.

Na zdjęciu widzimy zwichnięcie stawu, zerwanie torebki stawowej i znaczne przemieszczenie kości udowej. Leczenie polega na usunięciu główki kości udowej. Mimo braku stawu, kończyna jest używana. Całość obciążenia przejmują mięśnie. Noga nadal jest nogą podporową.

Na kolejnym zdjęciu śródoperacyjnym widać usuniętą głowę kości udowej i fragment kostny. Kolejne przedstawiają pacjenta bezpośrednio po operacji.

Wysoce śmiertelna choroba szczeniąt szczególnie często występująca w Gdyni w latach 80 i 90. Przez długi czas mieliśmy rzadki kontakt z chorymi, kilka przypadków rocznie. Ostatnio obserwujemy znaczny wzrost zachorowań /kilka przypadków tygodniowo/. Choroba przebiega przeważnie w sposób ciężki, często kończąc się śmiercią pacjenta. Przebiega z intensywną biegunką i wymiotami. Jest chorobą wysoce zakaźną, chorych należy izolować. Biorąc szczeniaka z domu rodzinnego zadbajmy o to żeby był zaszczepiony przeciw parwowirozie i nosówce. Po zmianie domu koniecznie powinien zbadać szczeniaka lekarz, Przy najmniejszych podejrzeniach wykonujemy test na obecność wirusa i natychmiast podajemy surowicę. W nowym domu zdrowego szczeniaka po tygodniu szczepimy ponownie i ustalamy z lekarzem dalszy harmonogram szczepień.

Na zdjęciu kilka szczeniąt chorych na parwowirozę umieszczonych w szpitalu w izolatce i surowicę, którą powinniśmy mieć w każdym szpitalu wet.